سُونهان سَڌِيون ڏِينِ، هِنَ ديواني درياهَ
جون؛
ڪُوڙَ اوڏائِي ڪِينَ ڪِي، رُڳو سَچُ سودِينِ؛
عِجِزَ جي اَڌَ راتِ کي، وَکـَرُ وِهائِين؛
ساٿُ نِباهِيو نِينِ، ثابِتُ اِنهِيءَ سِيرَ مان.
ڪُوڙَ اوڏائِي ڪِينَ ڪِي، رُڳو سَچُ سودِينِ؛
عِجِزَ جي اَڌَ راتِ کي، وَکـَرُ وِهائِين؛
ساٿُ نِباهِيو نِينِ، ثابِتُ اِنهِيءَ سِيرَ مان.
واقف بتائیں حال، دیوانے اس دریا کا،
نہ وہ قریب جھوٹ کے،سچ ہے
ان کا مال،
اٹھ کر آدھی رات کو،عجز کا
کریں اقبال،
ان کا یہ کمال،سالم گذرے
سمندر سے۔
کوئی تبصرے نہیں:
ایک تبصرہ شائع کریں